Korekta bibliografii w ramach korekty tekstu

Kiedy wykonać korektę bibliografii?

Korekta bibliografii powinna mieć miejsce po wykonaniu korekty przypisów. Wyjątkiem od tej reguły jest wykorzystanie przypisów w stylu harwardzkim (odsyłacze w tekście, a nie u dołu strony). Zestawienie bibliograficzne tworzy się poprzez przekopiowanie przypisów i źródeł wskazanych pod elementami graficznymi w tekście do osobnego pliku i dokonanie stosownych korekt (np. zamiana miejscami nazwiska i inicjałów autora, usunięcie zakresu stron podanego w przypisach). Korekta bibliografii to również jej kategoryzacja. Podział materiału na publikacje zwarte, ciągłe, prasę drukowaną, źródła internetowe, raporty i inne. Jest on uzależniony od typu i liczby źródeł wskazanych w zestawieniu bibliograficznym.

 

Dlaczego korekta bibliografii i przypisów jest ważna?

Każda praca powinna być rzetelna, przede wszystkim na poziomie merytorycznym. Nieprawidłowo przywołana (zacytowana) publikacja powoduje, że inni autorzy korzystając z wadliwego opisu bibliograficznego będą powielali błąd autora. Druga kwestia to czytelność informacji prezentowanych w przypisach. Poniżej przedstawiono przykład opisu bibliograficznego przed korektą i po korekcie:

  • Przed korektą: Dodatek metodologiczny [w ]: L. Festinger, Riecken H. W., S. Schachter, Gdy proroctwo zawodzi. Koniec świata, który nie nastąpił, Wydawnictwo WAM, Kraków 2012, s.319-342
  • Po korekcie: Dodatek metodologiczny [w:] L. Festinger, H.W. Riecken, S. Schachter, Gdy proroctwo zawodzi. Koniec świata, który nie nastąpił, Wydawnictwo WAM, Kraków 2012, s. 319-342.

Skorygowane błędy:

  • zapis tytułu rozdziału i książki italikiem,
  • dwukropek przeniesiono do nawiasu kwadratowego,
  • usunięto spację między inicjałami, inicjały przeniesiono przed nazwisko,
  • wstawiono spację po skrócie s. oraz kropkę na końcu przypisu.

Na czym polega korekta tekstu?

Redakcja i korekta tekstu. Razem czy osobno?

Na korektę tekstu składa się czytanie oraz redakcja i korekta. Granica pomiędzy redakcją i korektą jest płynna, ponieważ w dużej mierze zależy od skali samej korekty. Korekta.pro nie oddziela korekty od redakcji i traktuje te etapy pracy z tekstem nierozłącznie – równocześnie poprawiamy błędy językowe i merytoryczne (te drugie w granicy kompetencji korektora lub eksperta, z którym współpracuje korektor). Pierwsze czytanie często określa się mianem redakcji. Podczas tego etapu prac dokonuje się poprawy błędów językowych i merytorycznych. Drugie czytanie (określane również jako korekta właściwa czy główna) wykonuje się po akceptacji i wprowadzeniu przez Autora zmian sugerowanych przez korektora. Dwie pierwsze redakcje (korekty) wykonuje się najczęściej w dokumencie Microsoft Word w trybie śledzenia zmian. W przypadku materiałów przeznaczonych do wydania (np. książki, monografie, materiały reklamowe itp.) trzecie czytanie realizowane jest po składzie (w pliku PDF).

 

Jak pracuje korektor?

Obecnie korekty wykonuje się głównie na komputerze. Część korektorów w ogóle nie drukuje tekstu. Pierwsze i kolejne czytanie oraz korekty realizuje przy użyciu komputera. Inni pierwsze czytanie przeprowadzają na wydrukowanym tekście a następnie zmiany wprowadzają np. w dokument Microsoft Word. Sposób pracy zależy od korektora i jego preferencji. Ponadto wiele osób nie widzi wszystkich błędów w dokumencie elektronicznym, dostrzega je jednak na wydruku.

 

Praca autora tekstu z korektorem i redaktorem

Skala zaangażowania autora tekstu w pracę z redaktorem i korektorem jest różna i zależy od tego, ile korekt tekstu przewidujemy. Na pierwszym etapie współpracy rola autor tekstu sprowadza się do przygotowania materiału do korekty i przekazania go korektorowi (łącznie z ewentualnymi uwagami oraz wytycznymi). Na tym etapie z reguły podpisywana jest również umowa na korektę, w której zleceniobiorca zobowiązuje się m.in. do zachowania poufności i nierozpowszechniania przekazanego do korekty materiału.

Jeżeli strony umówiły się wyłącznie na jedną korektę, po realizacji zamówienia autor otrzymuje plik po korekcie i z podglądem wprowadzonych zmian. Na tym współpraca między stronami się kończy i bardzo często okazuje się, że tekst w dalszym ciągu zawiera błędy. Jedna korekta może być więc niewystarczająca. Podczas pierwszej korekty, korektor wykryje ok. 70-80% błędów. Co więcej, po pierwszej korekcie autor wprowadzi do tekstu liczne modyfikacje (również merytoryczne) sugerowane przez korektora i wskazane w pierwszej korekcie, co sprzyja popełnieniu kolejnych błędów. Z tych względów zalecana jest również druga korekta.

Jeżeli strony umówiły się na drugą i kolejną korektę, po wprowadzeniu przez autora zmian sugerowanych przez redaktora i korektora w pierwszej korekcie, korektor wykonuje kolejne czytanie i wprowadza stosowne modyfikacje. Strony powinny pracować na jednym pliku w trybie śledzenia zmian, który pozwala na prześledzenie wszystkich modyfikacji  wprowadzonych w tekście.  Szczególnie użyteczne jest wstawianie tzw. komentarzy na marginesach, w których zaznacza się uwagi i wątpliwości dotyczące danych fragmentów tekstu.

Tempo prac obu stron uzależnione jest od harmonogramu wydawniczego i zapisów w umowie.

error: Treść jest chroniona.